Citroën ë-C3: een zeer stedelijke elektrische wagen

De nieuwe Citroën C3 blijft verkrijgbaar met 1.2 benzine- en hybride motoren. Toch heeft het merk met de chevrons ook een 100% elektrische versie ontwikkeld, genaamd ë-C3. Wij gingen met de Max-uitvoering de weg op.

Om het prijskaartje laag te houden (minder dan 25.000 €), koos Citroën voor eenvoud. De ë-C3 wordt zo aangeboden in een basisversie You zonder centraal scherm (net als bij de C3 met verbrandingsmotor). Je moet dan je smartphone op de houder plaatsen om te genieten van navigatie en muziek. Voor onze test kregen we echter van de invoerder de hogere Max-uitvoering mee, met een mooi aanraakscherm en drukknoppen in plaats van draaiknoppen voor de fysieke klimaatregeling.

Niet te ver

Welke uitvoering je ook kiest, de Française levert altijd 83 kW (113 pk) en 120 Nm dankzij de elektromotor gevoed door een LFP (lithium-ijzerfosfaat) batterij van 44 kWh bruikbaar. Dit zorgt voor een WLTP-officiële autonomie van 320 km. Klopt deels, maar niet helemaal. In de stad, rond steden en rustig op het platteland zijn 300 km, soms zelfs 350 km haalbaar bij zacht lente- of zomerweer. In de winter moet je op dezelfde trajecten niet op meer dan 250 km rekenen. Op de autosnelweg wordt het echt een uitdaging. Aan 120 km/u is het moeilijk om ontspannen meer dan 220 km te halen (minder in de winter). En daar wringt het schoentje…

Volgens de gegevens is DC-snelladen mogelijk tot 100 kW. Tijdens onze test, zelfs alleen aan de laadpaal, haalde de wagen nooit meer dan 43 kW. Dat betekende dus… even wachten. Tijd genoeg voor één en vervolgens een tweede éclair om het wachten te verzachten... Volledig opladen tot 100% duurt bovendien nog een stuk langer.

Standaard laadt de wagen AC aan 7,4 kW (11 kW optioneel). Op zijn slechtst heb je dus een korte nacht of een werkdag nodig om weer volledig vol te laden. Daar komt het klassieke euvel van elektrische stadswagens terug: waar je met een kleine benzineauto, bijvoorbeeld de C3 turbo 1.2 l met 100 pk, zomaar op het laatste moment op reis vertrekt voor een romantisch tripje naar Portugal, geldt bij de ë-C3: neem het vliegtuig!

Want er is gewoonweg geen plaats voor een grotere batterij. Of in elk geval: de huidige technologie biedt nog geen voldoende autonomie op de snelweg en laadsystemen halen hun beloften nog niet... Zeker niet als er – zoals bij ons – nog een laadpaal haperde. Gelukkig dat er een concurrerend toestel vlakbij was.

Jammer voor vakantie of een weekend met vier, want de koffer is ruim voor een stadsauto, met 310 l, inclusief haakje voor de boodschappentas. Maar daarin moet de laadkabel wel opgeborgen worden. Ook de twee achterpassagiers zitten comfortabel en hebben geen opgesloten gevoel op de (neerklapbare) "3-zits" achterbank.

Waarom?

De C3 ligt zeer aangenaam in de hand. De auto straalt sympathie uit en het comfort is overtuigend. Het stuur heeft een opvallende vorm die aan een racestuur doet denken. In haarspeldbochten moet je echt opletten om de juiste bewegingen te maken, anders verlies je het stuur. Bestuurders die met één hand rijden, zullen zich moeten aanpassen. In de stad is de wagen echter erg wendbaar en vinnig (0-100 km/u in 10,3 s). Ook op snelle wegen heeft hij genoeg kracht om vlot te accelereren. Maar verwacht geen sportwagen, een echte sprinter is het niet.

Vreemd genoeg wil de cruisecontrol niet onder de 40 km/u inschakelen; 30 km/u is volgens het systeem te traag (min. 40 km/u). In grote steden waar het tempo nu op 30 km/u ligt, moet je dus zelf constant het snelheidsaanduiding in de gaten houden of de snelheidsbegrenzer gebruiken. Gelukkig verbergt de originele stuurvorm het infodisplay niet, dat dienst doet als instrumentenpaneel. Het zeer minimalistische scherm verplicht je om met de rechterhendel door de beschikbare info te bladeren (actieradius, buitentemperatuur, verbruik, enz.).

Wat een topknop!

Citroën had het lumineuze idee om links van het stuur een knop te plaatsen om het irritante en stiekeme ISA (Intelligent Speed Assistance) uit te schakelen. Dit rijhulpmiddel dat waarschuwt voor snelheidsveranderingen, klinkt te vaak zonder reden af omdat het de verkeersborden niet goed leest of de verkeersregels niet begrijpt. Houd de knop wel even ingedrukt (tot het logo oranje knippert op het digitale display), zodat je zonder gezeur elke twee minuten kan rijden.

In elk geval heerst er een rustige sfeer aan boord. Deze Citroën is echt heel aangenaam voor dagelijks gebruik. De ophanging met dubbele hydraulische aanslag van deze uitvoering zorgt voor het typisch comfortabele weggedrag dat zo bij het merk past. De goede voorstoelen dragen ook hun steentje bij. De zen-sfeer wordt nog versterkt door kleine oppeppende boodschappen op labels aan de deurarmsteunen: "feel good", "be happy", "be cool" en "have fun".

Er ontbreekt echter iets voor de muziekliefhebber in mij: de mogelijkheid om muziek te projecteren op het digitale display achter het stuur, zeker met Android Auto gekoppeld. Misschien lijkt dit een detail, maar voor mij maakt het veel uit.

Werkelijk goedkoop?

De Citroën ë-C3 zonder centraal scherm is in België verkrijgbaar vanaf 23.300 €, terwijl het benzinemodel te koop is vanaf 16.000 €. Het geteste model had de hoogste afwerking Max vanaf 27.800 €. Daar tussenin is er nog de Plus-variant met scherm aan 26.000 €. Terug naar de ë-C3 Max uit deze test: met de rood-zwarte bicolor lak aan 750 € en de 11 kW lader komt het totaal uit op 29.700 €.

In Frankrijk start het aanbod aan 19.000 € (dankzij de bonus, dus in werkelijkheid 23.000 €). De ë-C3 Max kost er 27.800 € en 29.000 € met het bi-ton dak en de ingebouwde 11 kW lader. In Zwitserland betaal je 24.500 CHF voor een ë-C3 You. Voor de versie op de foto’s betaal je 27.990 CHF + 900 CHF + 480 CHF = 29.370 CHF. Er is ook een koudweerpack met verwarmde voorruit, stuur, zetels en mistlampen aan 750 CHF. Ter info: de basisprijs van de Citroën ë-C3 begint in Nederland aan 24.290 €, in Duitsland aan 23.300 € en in het VK aan 21.990 £.

(FVDV en Olivier Duquesne – Bron: Citroën – Beelden: © Olivier Duquesne)