Een lepel kookwater, een scheutje olijfolie, zout bij het eiwit? Nee, om perfecte “cacio e pepe” te maken, de beroemde pasta met kaas (pecorino) en peper, is er één hoofdingrediënt dat echt in het recept moet zitten.
Het klopt dat Italianen aanraden om een soeplepel kookwater toe te voegen om de saus smeuïger te maken, maar voor cacio e pepe alleen is dat niet voldoende.
Wetenschappers raden namelijk aan om zetmeel aan de saus toe te voegen. En hoewel er van nature al zetmeel in spaghetti zit, is dat blijkbaar niet genoeg. Voor een echt romig resultaat moet de verhouding tussen zetmeel en kaas rond de 2 tot 3% liggen, zo lezen we bij de Belgische nieuwssite RTBF. Een tip die heel goed werkt, of je nu aardappelzetmeel of maïszetmeel gebruikt.
Volgens de wetenschappers heb je 4 g zetmeel nodig voor 160 g geraspte pecorino en 240 g pasta. Daarnaast is het essentieel dat je erop let dat het gerecht op de juiste temperatuur is wanneer je de pasta aan de saus toevoegt. Is het te warm, dan loop je het risico dat de kaas klontert, wat niet zo aangenaam is tijdens het eten.
Pasta, een inspiratiebron voor de wetenschap
En hoewel deze studie, gepubliceerd in het tijdschrift Physics of fluids, misschien oppervlakkig lijkt, benadrukken de auteurs dat pasta de wetenschap al jarenlang inspireert en "voedt". "Meerdere keren is pasta een inspiratiebron geweest voor fysici. De observatie dat spaghetti steeds in drie stukken of meer breekt, maar nooit in twee helften, intrigeerde zelfs Richard Feynman. De verklaring voor dit bijzondere fenomeen leverde Audoly en Neukirch de Ig-Nobelprijs op", herinneren ze zich.
(GF with Raphaël Liset - Source: RTBF - Photo: ©Unsplash)
Snelkoppelingen