Geboren op 11 maart: Nina Hagen, reggaepunk op zijn Duits

Ze werd geboren in 1955 in Oost-Berlijn voordat de muur werd gebouwd. En ze heeft altijd graag tegen heilige huisjes geschopt...

Voordat ze erin slaagde naar het westen te gaan (zoals men destijds zei), zag Nina Hagen zichzelf als de luis in de pels van een Duitse Democratische Republiek (DDR) die haar burgers niet veel democratie te bieden had. Ze twijfelde geen twee keer om haar vader naar Hamburg te volgen in een tijd dat het nog vrij gemakkelijk was om te vluchten.

In 1978 werd haar eerste gelijknamige album 250.000 keer verkocht in Duitsland. Met een vleugje gebrekkig Engels zorgde la Hagen met deze weliswaar chaotische maar prachtig excentrieke plaat ervoor dat ze de rol (en make-up) van grootmoedig punkpriesteres van over de Rijn op zich kon nemen. Met haar waanzinnige operastem en scherpe kreten verwierf ze een onverwachte bekendheid onder de fans van Klaus Nomi, met zelfs een onwaarschijnlijke hit, "African Reggae", tot gevolg (1979).

Na het uiteenvallen van haar band neemt haar solocarrière in 1982 een hoge vlucht. De punkvrouw wordt rustiger en gebruikt steeds vaker de Engelse taal. Ze ruilt haar luide kreten in voor hardrock (1989) en aarzelt sindsdien tussen Duits en Engels.

Met een omvangrijke discografie van zo'n twintig albums heeft Nina Hagen wat water bij de wijn gedaan en amuseert ze zich regelmatig door op onverwachte plekken op te duiken. Bijvoorbeeld door "Om Namah Shivay" op te nemen, een collectie Indiaanse liederen die uitsluitend op haar website wordt verkocht en waarvan de opbrengsten sociale projecten in India mogelijk hebben gemaakt. Want de zangeres, die nooit op haar mondje is gevallen, is niet alleen sociaal, maar ook politiek geëngageerd. Het is dus geen toeval dat je, als je haar discografie doorzoekt, een Personal Jesus (2010) of een Revolution Ballroom (1993) ontdekt.

Natuurlijk, met haar stem moest ze vroeg of laat deelnemen aan een formele opera: ze bracht een eigenzinnige versie van "De Driestuiversopera" van Kurt Weill en Bertold Brecht aan het begin van de jaren 2000. Haar optreden werd ook nog eens geprezen door kopstukken uit de klassieke muziek.

Maar altijd afwisselend tussen water en vuur, heeft Nina Hagen zich de afgelopen jaren zowel ingelaten met industriële metalbands zoals Apocalyptica (voor een cover van Rammstein) als bewezen dat ze op haar respectabele leeftijd nog altijd in staat is tot een wijde spreidstand. Het klinkt misschien ongelooflijk, maar ze heeft recent nummers als Over The Rainbow of populaire Duitse liedjes uit de jaren 1930 aan haar repertoire toegevoegd. In Duitsland duikt de schaduw van Marlene Dietrich en haar Blauwe Engel dus altijd weer op.

(DC met AK - Foto: © Etienne Tordoir)

Foto: Nina Hagen tijdens een interview in het Sheraton Hotel in Brussel (België) op 15 september 1980