In Memoriam: Christophe, al 5 jaar zonder 'Aline'

Net als Manu Dibango, Meat Loaf en veel te veel anderen, behoort Christophe tot de artiesten die door de Covid-pandemie zijn weggenomen. Dit gebeurde al 5 jaar geleden...

Daniel Bevilacqua, beter bekend als Christophe, werd geboren op 13 oktober 1945, als zoon van een verwarmingsmonteur en een moeder die naaister was bij Balmain. Op tienjarige leeftijd raakte hij al gepassioneerd door het Franse chanson, onder de invloed van onder andere Edith Piaf. Hij ontwikkelde ook een grote fascinatie voor de Amerikaanse cultuur en raakte geboeid door de rock'n roll van Elvis Presley en de uitstraling van James Dean. Gedreven door deze passies en meer geneigd om te dromen over zijn toekomstige carrière dan om te slagen op school, leert hij mondharmonica en gitaar spelen.

Halverwege de jaren 1960 begint hij aan een solocarrière onder de naam Christophe, als eerbetoon aan een medaille van Sint-Christoffel die hij van zijn grootmoeder had gekregen. Zijn eerste nummers kregen weinig aandacht, zoals bijvoorbeeld "Reviens Sophie". Een andere vrouwelijke voornaam bracht hem een groot succes met "Aline" uit 1965. De naam van de assistente van zijn tandarts lijkt de inspiratie te zijn geweest voor het lied dat wereldwijd meer dan 3,5 miljoen keer werd verkocht. De legende zegt niet of daar een romance uit voortkwam. Verschillende hits volgen, met name "Marionnettes" en "Excusez-moi Monsieur le professeur".

In die tijd perfectioneerde de amateur-autoracer zijn look van een dandy lover en liet hij een snor en zijn blonde haren groeien. Als modeliefhebber droomde hij er als jongere van om mannequin te worden: "Ik was bij Pierre Cardin binnengestapt in een Levi's 501, witte sokken en Weston loafers" herinnert hij zich.

Een ander onmisbaar nummer is "Les mots bleus", dat ongeveer tien jaar later uitkwam. Geschreven door zijn vriend (die toen nog onbekend was bij het grote publiek) Jean-Michel Jarre, gaat de tekst over de moeilijkheid om zijn gevoelens te bekennen. "Ik zou met haar moeten praten, hoe dan ook" roepen karaoke-liefhebbers nog steeds enthousiast.

De volgende jaren verschijnen er verschillende albums, zoals "Le beau bizarre" of "Succès fou". De zanger die een fan is van poker, wijdt zich ook aan zijn collectie jukeboxen, auto's en zeldzame platen. "Aan het begin van mijn succes, in plaats van te sparen, zoals een verstandig iemand, heb ik alles verbrast aan auto's!" gaf hij toe.

In 1996 brengt het album "Bevilacqua", dat thuis is opgenomen, een ode aan de teksten die voor het eerst door de zanger zijn geschreven. In 2002 keert hij terug naar het podium, na meer dan 27 jaar van afwezigheid, en treedt hij op in de Olympia. In 2013 blaast Christophe zijn "Paradis Perdus" uit 1979 nieuw leven in met "Paradis retrouvé", een compilatie van dertien nieuwe nummers. In totaal heeft hij 17 studioalbums uitgebracht in zijn carrière, tot zijn laatste album "Les vestiges du chaos" in 2016, dat gevolgd zal worden door twee compilaties.

Hij gaf zijn laatste concert in 2020, net voor de pandemie, en overleed in datzelfde jaar, op 74-jarige leeftijd. Sindsdien blijven verschillende documentaires hem eren, zoals "Christophe, définitivement", waarvan de vertoning gevolgd werd door... een gigantische karaoke-avond!

(DC with Céline Massart - Picture: © Etienne Tordoir)

Foto: Christophe op de set van het tv-programma Chansons à la carte in Brussel (België) in 1983