Geboren op 30 maart: Eric Clapton, zelfs de goden wankelen soms

Het is in Ripley, in het Verenigd Koninkrijk, dat Eric Clapton op 30 maart 1945 wordt geboren.

Zijn vader, een Canadese soldaat, keert na de oorlog terug naar zijn land, terwijl zijn moeder, amper zestien jaar oud, hem toevertrouwt aan zijn grootouders voordat ze ook naar het buitenland vertrekt. Als onstuimig kind krijgt de jongen een gitaar voor zijn dertiende verjaardag. Daarmee hopen dat zijn grootouders om zijn neiging om altijd in problemen te komen kunnen temperen. Men zegt dat muziek de zeden verzacht, nietwaar?

De jonge man, aangemoedigd door dit cadeau, bezoekt clubs, sluit vriendschap met lokale muzikanten en verbetert zijn techniek, waardoor hij zich kan aansluiten bij de Yardbirds, die klassiekers van de blues spelen. De jongens brengen een paar nummers uit en trekken op tournee. Voor Clapton is hun muziek te commercieel en hij verlaat de groep om zich bij een andere aan te sluiten: de Bluesbreakers van John Mayall. Zijn talent wordt dan al geprezen, zelfs tot het punt dat men in de Londense metro tagt: "Clapton is God". Maar, nogmaals verlaat Clapton de groep, omdat hij er niet de ziel vindt die hij koste wat kost lijkt te zoeken.

Hij richt dan Cream op met twee andere beroemde muzikanten, Ginger Baker en Jack Bruce. Ondanks botsende ego's en enkele vonken blijft de groep standvastig en biedt hun publiek legendarische momenten op het podium. Drie albums later en 5 miljoen exemplaren wereldwijd verkocht, gaat het trio toch uit elkaar met een laatste productie, toepasselijk getiteld "Goodbye".

Eric Clapton voegt zich dan bij Blind Faith. Ondanks het succes slaat de gitarist nogmaals de deur achter zich dicht, na minder dan een jaar samenwerking. Vermoeid door deze opeenvolgende mislukkingen, brengt hij zijn eerste soloalbum uit, simpelweg getiteld "Eric Clapton", voordat hij begin jaren 70 lid wordt van een nieuwe groep, Derek and the Dominos. Een nieuw avontuur bezoedeld door het drugsgebruik van de gitarist en de dood van zijn vriend Duane Allman.

Voor Clapton volgt er een lange neerwaartse spiraal, onder de invloed van heroïne waaraan hij verslaafd wordt. Een paar jaar later, onder impuls van zijn vriend Pete Townshend, overwint hij deze verslaving. In 1974 produceert hij "461 Ocean Boulevard" en helpt hij de carrière van een zekere Bob Marley te lanceren, tot dan toe onbekend, wiens beroemde "I Shot the Sheriff" hij covert.

Het is nu met alcohol dat Clapton worstelt en het zal opnieuw enkele jaren van afstand en herhaalde detoxkuren vergen voordat hij kan terugkeren en "August" in 1986 en "Journeyman" drie jaar later kan voorstellen. Het leven is zeker niet zachtaardig voor hem, want hij moet het overlijden van zijn vierjarige zoon in 1991 onder ogen zien. "Tears In Heaven", zingt hij, gebroken door deze tragedie.

In 1992 stelt hij "Unplugged" voor, waarbij hij terugkeert naar zijn roots: hij herneemt oude bluesklassiekers, evenals enkele van zijn bekendste nummers, zoals "Layla", destijds geschreven om uitdrukking te geven aan zijn liefde voor de vrouw van zijn beste vriend, George Harrison. In de jaren die volgen, wisselt hij samenwerkingen, tournees en opnames af. Zijn discografie wordt aangevuld met live-albums of compilaties, tot de release in 2016 van "I Still Do" en, onlangs, "Meanwhile". Dit jaar kondigt de legende zijn terugkeer op het podium aan. Op 80-jarige leeftijd blijft hij muziek spelen alsof het de beste therapie voor hem is.

(DC with Céline Massart - Picture: © Etienne Tordoir)

Picture: Eric Clapton op het podium van het Playhouse in Edinburgh (Schotland) op 28 februari 1985