Geboren op 16 mei: Jonathan Richman, een eerlijke maar koppige troubadour

Hij zag het levenslicht in Natick, een stadje in Massachusetts, in 1951. Zijn hartstochtelijke ontdekking van The Velvet Underground leidde hem naar New York.

Men zegt zelfs dat, zo geraakt door de jonge man, de manager van The Velvet Underground, Steve Sesnick, hem enige tijd op zijn bank heeft laten slapen! Jonathan Richman was toen amper 18 jaar oud maar herinnert zich nog steeds met emotie die kostbare momenten. "Ik nam de bus naar New York alleen om te proberen Lou Reed te ontmoeten,“ vertelde hij in 1980 aan een journalist van "Rolling Stone". "Ik dacht echt dat als ik maar met hem kon praten, ik zou begrijpen hoe ik muziek zoals zij kon maken.“ Jonathan bezat toen al die ietwat dromerige eerlijkheid die hem ertoe zou brengen om kleine, onconventionele juweeltjes te schrijven zoals "I’m A Little Dinosaur" of "Hey There Little Insect".

Hoewel sommige nummers al in 1972 waren geschreven, kwam het eerste gelijknamige album van zijn band The Modern Lovers in 1976 uit. Door een snelle, zelfs gewaagde verkorting worden deze vijftien nummers beschouwd als voorlopers van de Amerikaanse punkbeweging. Dit is discutabel, maar "Roadrunner", een echte hit met een bedrieglijke eenvoud, is er al op te vinden. En Jonathan zou er nog meer schrijven zoals "Egyptian Reggae" en zelfs het aanhoudende "Pablo Picasso". "Ik wilde eerlijke rock'n'roll maken, zonder franje. Geen poses, geen kostuums. Gewoon liedjes. Zelfs op mijn 20e wilde ik praten zoals een kind van 8 jaar. Want op die leeftijd is alles waar.”

Na het ontbinden van The Modern Lovers werd zijn muziek meer akoestisch, nog meer uitgekleed. Hij schreef liedjes over de hitte van zomernachten, Spanje, bijen, ziekenhuizen (een prachtig "Hospital") of, waarom niet, het ongemak van het dragen van een bril. Jonathan is inderdaad in staat om een (goed) nummer te schrijven over het meest onbeduidende onderwerp! "Geluid maakt me nerveus,“ zei hij in 1992 tegen de BBC. "Ik heb er behoefte aan dat mensen mij horen, dat de woorden ertoe doen. Ik wil niet voor dronkaards zingen. Ik wil zingen voor kinderen, geliefden en oude koppels.“

Op meer dan 70-jarige leeftijd blijft Jonathan Richman regelmatig optreden in de Verenigde Staten. Als hij ergens in de buurt is, zoals binnenkort in Seattle en Vancouver, kiest hij altijd een intieme, warme plek uit en blijft daar voor meerdere avonden. Aan het einde van de concerten biedt hij persoonlijk zijn albums aan, contant te betalen alstublieft, want hij houdt niet van creditcards. Evenmin van platforms trouwens, want zegt hij: "Ik schrijf liedjes voor mensen. Niet voor computers.“ Jonathan Richman blijft zo trouw aan zichzelf…

(GF with Stéphane Soupart - Picture: © Etienne Tordoir)

Foto : Jonathan Richman in La Réserve aux Beaux-Arts van Charleroi (België) in mei 1979