FESTIVAL: Iggy Pop, de patriarch van de provocatie, komt de 50ste verjaardag van de Lokerse Feesten vieren.

Hij zag het levenslicht in 1947 in Muskegon, Michigan, en besloot al snel dat hij nooit in het gareel zou lopen. Op zijn 78ste is hij wel wat rustiger geworden, maar hij brult nog steeds half naakt “I Wanna Be Your Dog”!

Op 4 augustus, tijdens de 50e Lokerse Feesten in het stadje tussen Sint-Niklaas en Gent, zal hij opnieuw de avond in vuur en vlam zetten en ongetwijfeld de punknostalgici bekoren. Aan zijn zijde staan de Ieren van The Undertones, die bij hun heroprichting in 1999 het zonder hun iconische zanger Feargal Sharkey moesten stellen, maar bijna alle andere leden kwamen er wel bij, waaronder de broers O'Neill op gitaar. Hoewel ze in 2007 nog nieuwe nummers opnamen voor het album “Dig Yourself Deep”, moeten we vooral een heropleving verwachten van de tienerhymnes van “The Undertones” (1979) en "Hypnotised" (1980) en natuurlijk “Teenage Kicks”, dat een ode blijft aan de onbezorgdheid en eerste liefdes van de tienerjaren.

Ze worden op de affiche vergezeld door twee andere legendes van de Engelse punk, die net als het festival dat hen uitnodigt ook een halve eeuw bestaan vieren. The Damned, nog steeds met Dave Vanian en Captain Sensible aan het roer, brachten hun eerste single “New Rose” uit op het label Stiff Records in oktober 1976.

Zonder Sid Vicious, die in 1979 overleed, en Johnny Rotten, die het lot van PIL in handen heeft, hebben de Sex Pistols toch het grootste deel van de oorspronkelijke bezetting behouden met Steve Jones (gitaar), Glenn Matlock (bas) en Paul Cook (drums). Bij hun laatste kortstondige reünies is het Frank Carter die de microfoon ter hand neemt om “Anarchy In The UK” te schreeuwen. De Sex Pistols, die eigenlijk bedacht zijn door Malcolm McLaren, een magnifieke oplichter, hebben nog steeds maar één studioalbum op hun naam staan: “Never Mind The Bollocks Here’s The Sex Pistols” (1977). Hun eerste singles, “Anarchy In The UK” (1976) en “God Save The Queen” (1977), blijven getuigen van een punkbeweging die met veel vertoon tegen het establishment in opstand kwam en duidelijk op censuur door de autoriteiten uit was. Kortom, de essentie van een punkbeweging die al snel weer in het gareel werd gebracht...

PORTRET VAN EEN LEGUAAN

In het bevolkingsregister van zijn geboorteplaats staat hij geregistreerd onder de naam James Newell Osterberg Jr. De man die nooit een echt poprefrein heeft opgenomen, heeft ongetwijfeld zijn artiestennaam, Iggy Pop, gekozen met een scherp gevoel voor ironie! Zijn twee bekendste bijnamen, The Godfather of Punk en The Iguana (hij was trouwens drummer in een band genaamd The Iguanas in het midden van de jaren 60), blijven hem na een carrière van ruim zes decennia met veel succes nog steeds bekoren. Hoewel hij over een paar jaar tachtig wordt, lijkt Iggy soms wat rustiger te zijn geworden. Maar een van de laatste keren dat ik hem op het podium zag, in augustus 2022, was hij de vreemde eend in de bijt op het Jazz Middelheim Festival in de buurt van Antwerpen (België). Hoewel hij goed werd ondersteund door een trio van vrij onhoorbare koperblazers, was er geen sprake van jazz, zelfs niet voor één seconde. Zoals gewoonlijk stond hij vanaf het tweede nummer weer met ontbloot bovenlijf en stak hij zijn microfoon met hetzelfde enthousiasme in zijn broek. In zijn repertoire namen de verwoestende hits van The Stooges, zoals “I Wanna Be Your Dog” en “Fun House”, nog steeds een centrale plaats in. Iggy Pop blijft dus altijd zichzelf, ook al moet gezegd worden dat zijn nog steeds slanke bovenlichaam nu wel de sporen van de jaren vertoont...

Aangezien het onmogelijk is om de rijke carrière van deze man samen te vatten, zullen we ons hier beperken tot enkele belangrijke mijlpalen. We beginnen natuurlijk bij The Stooges, naast wie zelfs de meest hardcore punkers en death metal-fans lijken op brave kindertjes. Met vier albums met veelzeggende titels als “Raw Power” (1973) en het livealbum “Metallic K.O.” (1976) deden ze de Verenigde Staten op zijn grondvesten schudden. Toen ze een kwart eeuw later weer bij elkaar kwamen, slaagden The Stooges er zelfs in om hun explosieve gevaarlijkheid, hun handelsmerk, te behouden. Mensen met gevoelige oren kunnen beter wegblijven...

Na het uiteenvallen van The Stooges ging Iggy Pop, geteisterd door allerlei excessen, door een zeer moeilijke periode. Hij leefde op straat, gebruikte de hardste drugs en had daar bijna het leven aan verloren. Hij bracht zelfs een jaar door in een psychiatrische inrichting. Met de steun van David Bowie, die ook bepaalde demonen uit zijn leven wilde bannen, vestigden de twee mannen zich in Berlijn en bouwden ze een hechte vriendschap en artistieke band op. Terwijl Bowie de laatste hand legt aan wat later zijn Berlijnse trilogie zou worden, slaat Iggy Pop ook de weg naar creatieve verlossing in door in 1977 twee van zijn beste albums achter elkaar op te nemen. "The Idiot", waarvan de titel is ontleend aan een roman van Dostojevski, heeft een verrassend experimenteel karakter en bevat "China Girl", dat Bowie in 1983 populair maakte door het wat af te ronden. “Nightclubbing” zou een onuitwisbare stempel drukken op de carrière van Grace Jones. Enkele maanden later, in 1983, verscheen “Lust For Life”, een ondubbelzinnige verklaring, een gulzige terugkeer naar het leven. In de letterlijke zin van het woord. Op hetzelfde album staat ook “The Passenger”, ongetwijfeld zijn grootste hit. Nu hij weer op het goede spoor zat, nam Iggy Pop nog een twintigtal studioalbums op, die allemaal verdienstelijk waren en zelfs enkele hoogtepunten bevatten, zoals “Blah-Blah-Blah” (1986) en “Real Wild Child”.

Om het portret van deze ongrijpbare artiest af te ronden, vermelden we nog zijn vertolking van “In The Death Car” voor de film “Arizona Dream” (1993) van Emir Kusturica en het vreemde maar fascinerende “The Acid Lands” (2020), waarop zijn holle stem wonderen verricht. En niet te vergeten zijn vele filmoptredens voor zijn vriend Jim Jarmush (drie keer), voor John Waters en Tim Pope.

Info en tickets op lokersefeesten.be

(DC with Stéphane Soupart - Photo: © Etienne Tordoir)

Foto: Iggy Pop op het podium van het festival van Torhout (België) op 5 juli 1987