Bloed, diamanten en overdaad uit de jaren '60 in "Reflection in a dead diamond"

Maak je klaar voor een cine-club achtbaan waarin genres uit de jaren '60 frontaal botsen.

Er zijn referentiële films – en dan is er “Reflectie in een dode diamant/Reflection in a dead diamond”. Deze weelderige, gefragmenteerde, razendsnelle film schetst de herinneringen van een ouder wordende spion aan zijn verleden, getriggerd door de verdwijning van een knappe buurvrouw.

De invloeden? Franse en Italiaanse B-films uit de jaren '60 en '70, Tarantino, spionagefilms en meer. Het is duizelingwekkend, vaak verwarrend en laat de kijker duizelen met de mogelijkheden over wat ze eigenlijk juist hebben bekeken.

De twee regisseurs Hélène Cattet en Bruno Forzani moeten duidelijk hun jeugd in videotheken hebben verspild. Niet alleen zijn de vele referenties perfect in toon, ze zijn ook ongelooflijk breed. We hebben echo's van Fantomas, slasherfilms, Sergio Leone, mysterieuze rijke mensen, wat opera, de kunstwereld, een voorraad diamanten, röntgenzicht, een auto-achtervolging, dubbelhartigheid en fancy zwaardwerk.

Het verhaal, voor zover we het kunnen begrijpen, gaat over een ouder wordende spion (Fabio Testi) die probeert zijn verleden te begrijpen, gezien door de jongere ogen van de passende charmante Yannick Renier. Behalve, misschien was hij geen echte spion – en misschien beleeft hij een uitgebreide dagdroom, of misschien is hij een ouder wordende acteur in plaats van een echte spion. Of iets anders.

Al deze konijnenholen worden bij elkaar gehouden door de sterke acteerprestaties van Testi en Renier. Het publiek krijgt nauwelijks de tijd om te beseffen hoe onwaarschijnlijk het meeste is van wat we zien voordat de volgende aanval van bloed, diamanten en zwart leer komt.

Psychedelische climax

De opschorting van ongeloof is zelfs nauwelijks een optie terwijl we van de ene gevechtsscène naar de volgende gaan, waarbij scriptschuldgaten (of plotgaten) vrolijk verschijnen en verdwijnen.

De algemene indruk is die van een tijdsdocument geduwd naar een bijna psychedelische climax.

De personages hebben geen tijd om zich te ontwikkelen of iets anders dan de meest basale emoties te tonen. Totdat, dat wil zeggen, het einde nadert en de komst van een mysterieuze dame die wel eens de vrouwelijke antagonist van vele jaren later zou kunnen zijn. Het begin van een ontroerende ontknoping waarin het paar eindelijk verbinding maakt en alles wordt uitgelegd? Reken daar niet op.

“Reflection in a dead diamond” ging in première op het Berlinale festival en is momenteel te zien op verschillende locaties.

Genre Actie · Mysterie · Thriller

Geschreven en geregisseerd door Hélène Cattet · Bruno Forzani

Geproduceerd door Pierre Foulon

(SR en Michael Leahy: Foto: Kazak Films)